1 stycznia 2014 roku brytyjski rynek pracy zostanie otwarty dla Bułgarów i Rumunów. Tego samego dnia zaczną obowiązywać nowe przepisy w stosunku do przyjezdnych.
Dzięki nowym zasadom ma nastąpić koniec z nadużyciami w systemie opieki socjalnej. Nowo przybyli dopiero po trzech miesiącach pobytu otrzymają prawo do ubiegania się o zasiłki, przy czym, jeśli imigranci będą bezrobotni przez dłużej niż sześć miesięcy i nie będą mieli realnej perspektywy na zatrudnienie, pomoc zostanie im odebrana.
Podobnie będzie w sprawie świadczeń na mieszkanie – bezrobotni imigranci będą pozbawieni prawa do ich otrzymywania. Cudzoziemcy ubiegający się o dodatki do dochodów zostaną poddani ocenie ich zarobkowego potencjału (minimum earnings threshold). Ponadto osoby bezdomne i żebracy będą deportowani do rodzinnych krajów i objęci rocznym zakazem przyjazdu na Wyspy.
Według źródeł rządowych premier Cameron początkowo planował wprowadzić te restrykcje w połowie przyszłego roku, jednak zdecydował się na ich szybszą realizację. Uważa, że przyczyni się to do zmniejszenia atrakcyjności Zjednoczonego Królestwa jako docelowego kraju emigracji. Dodaje, że kraj jest otwarty na osoby chcące ciężko pracować, ale niemile widziani będą ci, którzy nie mają zamiaru dokładać się do systemu.
Minister spraw wewnętrznych w gabinecie cieni Partii Pracy Ivette Cooper powiedziała, że zmiany ogłoszone przez premiera powinny zostać wprowadzone już dziewięć miesięcy temu. Zamiast tego rząd czekał do ostatniej chwili i teraz robi to chaotycznie. Trzy tygodnie wcześniej Theresa May oświadczyła, że nie są w stanie wprowadzić na szybko tych ograniczeń, teraz premier mówi, że jednak wejdą w życie. Konserwatyści nie musieliby być poganiani przez jedną z frakcji w swojej partii, gdyby posłuchali nas wcześniej – mówi Cooper.
Tymczasem Office for National Statistics opublikowało dane dotyczące liczby imigrantów zamieszkujących Wielką Brytanię. Liczba przyjezdnych z:
Austrii, Belgii, Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Niemiec, Irlandii, Włoch, Luksemburga, Holandii, Portugalii, Szwecji i Hiszpanii - 797 tys.
Czech, Estonii, Polski, Węgier, Łotwy, Litwy, Słowacji i Słowenii - 683 tys.
Rumunii i Bułgarii - 141 tys.
Afryki - 625 tys.
Afryki Południowej - 160 tys.
Indii - 422 tys.
Pakistanu i Bangladeszu - 292 tys.
Australii i Nowej Zelandii - 115 tys.
Stanów Zjednoczonych - 116 tys.
reszty świata - 1 mln 21 tys.