Twórca towarzyszy z kamerą kadrze, ale i obserwuje nastroje kibiców. „Jako reżysera interesuje mnie film krytyczny, pokazujący pewny kontrapunkt pomiędzy wstydem a dumą“ — opowiada artysta. „Bohaterami mojego filmu są piłkarze, ale nie tylko rdzenni Polacy, ale również zawodnicy z zagranicy, którzy w ostatnim czasie dostali polskie obywatelstwo.

Na marginesie powiem, że w naszej drużynie najwięcej jest takich piłkarzy jeśli chodzi o Europę. W zasadzie nie mieliśmy wyjścia ponieważ z braku naszych rodzimych talentów musieliśmy poszukać ludzi poza naszymi granicami.

Oczywiście dla Polaków, w przeważającej części jednolitego narodu, jest to trudne do przełknięcia. W przypadku klęski piłkarze ci będą pierwszymi kozłami ofiarnymi. Pochodzą z Francji i nie mówią po polsku. Ich polscy koledzy nie patrzą na nich zbyt przychylnie. Tak naprawdę chciałbym uświadomić widzowi, że świat staje się kosmopolityczny bez granic i jednego języka, ale to dalej stanowi dla wielu w naszym kraju problem.

(...) Kamera towarzyszy moim bohaterom przed rozpoczęciem turnieju, w czasie turnieju i po jego zakończeniu. Oprócz pokazania samych relacji psychologicznych w drużynie chciałbym też uchwycić sporą przestrzeń prywatną piłkarzy nieosiągalną dla normalnego kibica, ludzi którzy poprzez swoje abstrakcyjnie wysokie zarobki są często pokazywani bardzo stereotypowo. Wolę opowiedzieć o teoretycznie najgorszej drużynie Euro, a nie o najlepszej, bo to z punktu widzenia filmowca jest ciekawsze. Dostaliśmy okazję jako kraj, żeby zabłysnąć ale nie trafiliśmy w czas z jakością naszej drużyny. Ale kto wie, może odniesiemy przełomowy sukces.

Będę dążył do osiągnięcia uniwersalnego przesłania, o ludziach pod presją, o oczekiwaniach dumnych kibiców, o kraju Europy Wschodniej gdzie zmienia się myślenie o przybyszach z innych krajów, którzy stają się Polakami“.

Część zdjęć powstaje w krakowskiej strefie Fun Kraków na Błoniach. 

Premierę zaplanowano na listopad.

Source
Wszelkie informacje opublikowane na DELFI zabrania się publikować na innych portalach internetowych, w mediach papierowych lub w inny sposób rozpowszechniać bez zgody DELFI. Jeśli zgoda DELFI zostanie uzyskana, trzeba obowiązkowo podać DELFI jako źródło.
Comment Show discussion (6)