– Mam na myśli przede wszystkim skokowy wzrost potencjału wojskowego Rosji – zwraca uwagę w rozmowie z agencją Newseria prof. Roman Kuźniar, doradca prezydenta RP ds. międzynarodowych. – Rosja potroiła swoje wydatki na zbrojenia w ciągu ostatnich ośmiu lat. Ale to nie jest tylko problem wydatków, lecz także zachowania Rosji, czyli zbrojnych ataków na sąsiadów: Gruzję i Ukrainę, a także zastraszania i szantażu, które Rosja stosuje wobec swoich słabszych sąsiadów. To ma znaczenie dla poczucia bezpieczeństwa państw naszego regionu
Jego zdaniem to powinien być przełomowy szczyt. W związku z zakończeniem misji afgańskiej, o czym też przywódcy państw będą debatować, zamknie się okres aktywności ekspedycyjnej Sojuszu. W ciągu następnych kilku lat powinno nastąpić przesunięcie akcentu na podstawowe funkcje NATO, czyli obronę państw członkowskich.
– Bardzo powoli będzie następować zmiana w dyslokacji sił zbrojnych Sojuszu. Następnie zostanie wzmocniona infrastruktura obronna NATO na tych terenach, z których pochodzą zagrożenia dla sojuszu. Trzeba jednak również przeorientować powoli naszą strategię, nasze myślenie o tym, czemu Sojusz służy, a to przede wszystkim w związku ze zmianą sytuacji geopolitycznej i geostrategicznej zarówno w naszym otoczeniu, jak i na poziomie globalnym – uważa prof. Kuźniar.
Prezydent Bronisław Komorowski na szczyt udał się z trzema głównymi postulatami, o których mówił już cztery lata temu podczas szczytu NATO w Lizbonie. Według profesora w obecnej sytuacji geopolitycznej stają się one szczególnie istotne.
– Po pierwsze, należy wzmocnić infrastrukturę obronną, która umożliwia szybkie przyjęcie wsparcia na wypadek kryzysu u naszych granic. Po drugie, musimy uzyskać zapewnienie jeżeli nie o stałej, to o trwałej, nawet jeśli będzie to rotacyjnie, obecności wojsk sojuszniczych na terenie krajów wschodniej flanki – wymienia prezydencki doradca.
Prezydent zamierza też przekonywać przywódców innych państw do ukończenia budowy natowskich sił szybkiego reagowania oraz do wspólnych ćwiczeń, które zwiększą sprawność wojsk sojuszniczych i ich możliwości błyskawicznego reagowania na ewentualne zagrożenia.
