„Z jakimi wyzwaniami styka się dzisiejszy język litewski? Dlaczego w niektórych środowiskach obcuje się w innym języku, mającym większy prestiż socjalny, bardzie perspektywiczny? Dlaczego język czasami przeszkadza tworzyć pisarzom, tłumaczom, innym mówcom publicznym? Jak twórca może skarżyć się, że mu przeszkadza narzędzie jego twórczości? - podczas konferencji w Sejmie pytała Vaišnienė.
Jej zdaniem kontrola języka wywołuje wiele dyskusji – czy jest efektywna, czy nie jest zbyt rygorystyczna? Zapewnienie używania języka państwowego w publicznych środowiskach jest najważniejszym zadaniem Komisji.
„Oczekujemy od was rzeczowych i uzasadnionych propozycji, jak to lepiej zrobić, przytrzymując się jednej jedynej zasady – aby te propozycje nie łamały statusu państwowego języka litewskiego i nie ograniczała używania języka litewskiego w żadnym środowisku publicznym” - mówiła przewodnicząca Komisji Językowej.
„Czasami słyszę, że Litwa zbyt dużo uwagi poświęca językowi państwowemu, że w innych państwach nie jest to zbyt ważną kwestią, i wystarcza znać najbardziej perspektywiczny międzynarodowy język. Może jest to związane z tym, że już w szkole mówi się, że poprawny język litewski jest prerogatywą językoznawców” - rozważała Vaišnienė.
