Na poniższym wideo możemy zobaczyć niesamowity zapis lotu jakiegoś dziwnego stada. Są to szpaki z Ot Moor, a sposób, w jaki się poruszają jest uzasadniony także ukształtowaniem terenu i naturalnymi warunkami otoczenia.

Wygląda to na pierwszy rzut oka dość chaotycznie, jakby te sympatyczne ptaki nie do końca wiedziały, co robić i gdzie lecieć. To jednak tylko pozory, a ten sposób poruszania się w stadzie jest uzasadniony i naukowo, i behawioralnie. Większość osób stwierdziłoby, że szpaki poruszają się tak jak pszczoły, ponieważ z daleka rzeczywiście przypominają rój owadów. Ruch szpaków to jednak coś zupełnie innego. W języku angielskim istnieje na to specjalne określenie: murmuration. Ten rodzaj ruchu został wytłumaczony naukowo.

Jak widać całe latające stado wygląda jak jeden poruszający się specyficznie organizm. Mechanizm jest następujący: każdy z ptaków lata jak najbliżej swojego sąsiada, kopiując natychmiast jakiekolwiek zmiany w szybkości czy kierunku lotu swojego towarzysza. Rezultatem tego jest fakt, że nawet najmniejsza zmiana lotu jednego szpaka wpływa na całe stado, a ruch ten rozchodzi się od ptaka do ptaka, jak meksykańska fala. Według matematyków jest to sztandarowy przykład teorii chaosu.

Ten specyficzny ruch ma również swoje uzasadnienie w bezpieczeństwie, jakie zapewnia szpakom. Te nagłe ruchy, przez które całe stado porusza się w sposób nieprzewidywalny, sprawiają, że szpaki są trudnym łupem dla różnego rodzaju drapieżników. W ciągu dnia czas spędzają w niewielkich grupach, jednak o zmierzchu gromadzą się w stada liczące tysiące, a czasem nawet miliony ptaków!

Niestety takie widoki są już coraz rzadsze. Związane jest to z malejącą populacją szpaków. Od roku 1970 liczba tych ptaków zmniejszyła się aż o 73%. Nie znane są bezpośrednie przyczyny tego zjawiska, prawdopodobnie chodzi o mniejszą ilość dogodnych miejsc do budowania gniazd i mniejszą ilość owadów, którymi żywią się szpaki. Tak czy inaczej instynkt przetrwania u tych zwierzątek jest ogromny. W 1860 roku w nowojorskim Parku Centralnym wypuszczono na wolność 60 szpaków. Na dzień dzisiejszy ich potomkowie rozprzestrzenili się po całej Ameryce Północnej, od Nowego Jorku po San Francisco, a ich liczba sięga 200 milionów!